Een gebed op muziek: "Wie is de mens die niet zou wenen als hij Christus' moeder zou zien in zo'n diepe droefenis." Pergolesi kreeg de opdracht om het Stabat Mater gecomponeerd door Alessandro Scarlatti dat tot dan toe elke Goede Vrijdag in Napels was opgevoerd, te vervangen. In heel Europa trok zijn Stabat Mater veel belangstelling. Andere componisten zoals Johann Sebastian Bach gebruikten thema's uit het werk, zoals indertijd wel vaker gebeurde. Waarschijnlijk heeft Pergolesi het Stabat Mater met tussenpozen geschreven. Het slotduet schreef hij toen hij op zijn sterfbed lag (1736). Pergolesi had TBC, waaraan hij op 26-jarige leeftijd stierf. In het Stabat Mater verbindt de ik-persoon zich met het leed van de moeder naast het kruis. In de loop van het stuk, verbindt deze zich met wat er gebeurd is en wil er onderdeel van worden, het zich eigen maken. Het stuk eindigt jubelend. Pergolesi heeft deze muziek zo geschreven dat alle aspecten van verdriet, meeleven, sterven en overwinning muzikaal uitgedrukt worden in voor iedereen mee te voelen muziek.